“Kabiguan ang ukol sa sinumang sumalungat sa naghaharing palakad”.Ang krisis na yaong na animo’y punyal na nakasugat ng malalim.madalas ko silang madinig, sa makitid at madilim na na iskinita.Habang tinatahak ko ang daan patungo sa landas na tanging mallit na ilaw lamang ang akin g nasisinagan.ang mga tinig na nagsasabog ng palaisipang nakapagdudulot ng kasawiang palad.Hindi iilang pagkakataon kong nadinig ang mga hinaing ng mga animo’y kaluluwang nagdurusa.”Wala kayong puso!”,”Maawa po kayo saamin!”Mga Kriminal!”,”Mga hayop”,”Nasaaan ang hustisya!”Ito ang mga hinaing ng mga hinaing ng mga taong pinagkaitan ng karapatan,Mga taong siyang hinawakan sa leeg ,may busal ang mga bibig at piring sa mga mata.Mga taong siyang nasa ibaba’t mahihina,mga inalipusta,inabuso at sinamantala.Ito ang mukha ng mga”BIKTIMA”.Ang siyang anyo ng matinding pighati’t kasawian.Ito ang panig ng mga taong nagdurusa.Samantalang sa kabila ay ang hanay ng mga edukado at may pinag-aralan,mga taong siyang maimpluwensya at malakas,sila’y makapangyarihan at gahaman sa salapi na yaong sabik pa rin sa amoy ng mga luho’t ibat-ibang karangyaan.Ano ang pangyayaring nagpaiba ng takbo ng panahon?.Tahasan na ba nating natamo ang kalayaan?.Gayung may mga matang luhaang sa akin ngayo’y tumatambad.”Pati ang hulmahan ng pag-iisip ng tao ay nagbago.
Tahasan na nga nabura ang mga linya ng batas at kapangyarihan.Ang linyang humihiwalay sa may sala at inosente,mga kriminal at biktima,ang mga matang sumusuri ukol sa kilos ng mga naapi at yaman ng nang-aapi.Tuluyan na ngang lumalabo ang hustisya sa mga maralita,Mga DUKHANG magigiting sa harap ng kahirapan.Bagam’t ang pag-iisip ng tao’y may kakitiran paminsan minsan at kung kinakailangan.Ang dupok ng pagiging isang tao’y nasusubok sa pananalig.Kung ating gugunitain at sasariwain ang sitwasyon ng mga magigiting nating bayani mula sa kalupitan ng mga mananakop, ang kamay na bakal na syng nagpunla ng takot,pangamba at kamatayan,ang syang nag-udyok sa damdaming Pilipino upang udlutan ito.Sa bisa ng wika ni Rizal”Walang alipin kung walang magpapaalipin”.Namuo ang isang anyo ng isang manghihimagsik.Datapwat marami ang mahihinang napinsala at nawala sa kabila ng isang sakripisyong nagtangkang gumising sa diwa ng isa’t-isa.Tayong lahat ay maaaring maging biktima sa mapaglarong mundo at makasalanang kamay ng tao.Ang paghahatol ay matatamo rin at ang mata ng hustisiya masisilayan ang siyang tunay na may sala.Maghihilom din ang mga latay.Matatamo rin ang mabuting layunin,walang kinikilingan at pag-gawad sa kung anong tama at patas...
Tahasan na nga nabura ang mga linya ng batas at kapangyarihan.Ang linyang humihiwalay sa may sala at inosente,mga kriminal at biktima,ang mga matang sumusuri ukol sa kilos ng mga naapi at yaman ng nang-aapi.Tuluyan na ngang lumalabo ang hustisya sa mga maralita,Mga DUKHANG magigiting sa harap ng kahirapan.Bagam’t ang pag-iisip ng tao’y may kakitiran paminsan minsan at kung kinakailangan.Ang dupok ng pagiging isang tao’y nasusubok sa pananalig.Kung ating gugunitain at sasariwain ang sitwasyon ng mga magigiting nating bayani mula sa kalupitan ng mga mananakop, ang kamay na bakal na syng nagpunla ng takot,pangamba at kamatayan,ang syang nag-udyok sa damdaming Pilipino upang udlutan ito.Sa bisa ng wika ni Rizal”Walang alipin kung walang magpapaalipin”.Namuo ang isang anyo ng isang manghihimagsik.Datapwat marami ang mahihinang napinsala at nawala sa kabila ng isang sakripisyong nagtangkang gumising sa diwa ng isa’t-isa.Tayong lahat ay maaaring maging biktima sa mapaglarong mundo at makasalanang kamay ng tao.Ang paghahatol ay matatamo rin at ang mata ng hustisiya masisilayan ang siyang tunay na may sala.Maghihilom din ang mga latay.Matatamo rin ang mabuting layunin,walang kinikilingan at pag-gawad sa kung anong tama at patas...
Belen E. Casin
No comments:
Post a Comment